۱۳ مرداد، ۱۳۹۰

سروی اجتماعی- دموگرافی و اقتصادی در بامیان و چالشهای فرا روی آن

روند سروی اجتماعی -دموگرافی و اقتصادی در بامیان توسط اداره احصائیه مرکزی و با کمک تخنیکی صندوق جمعیت ملل متحد و کمک مالی دو میلیون دالری کشور جاپان در بامیان آغاز گردید.
در مراسم افتتاح سروی اجتماعی- دموگرافی و اقتصادی بامیان علاوه بر والی بامیان، رئیس عملیاتی ساحه اداره احصائیه مرکزی، نماینده صندوق جمعیت ملل متحد و نماینده سفارت جاپان و نماینده شورای ولایتی بامیان و برخی از ادارات دولتی و بین المللی، ده ها تن از زنان و مردانی که به حیث کارکنان این روند استخدام شده اند نیزحضور داشتند.
در این مراسم مقامات از اهمیت و تأثیرات بلند مدت این سروی در راستای ساختن پلان های انکشافی ولایتی سخن گفتند تأکید داشتند که این روند کمکی است در انتخاب درست و دقیق پروژه ها و مصرف بودجه به صورت مطلوب و بهتر آن.
چالش ها
چنانچه مقام ولایت و دیگر سخنرانان این مراسم، از اهمیت و خوبی ها و تأثیرات مثبت سروی نکاتی را اشاره داشتند، که همه دقیق و درست است و جای شک و تردیدی وجود ندارد که این سروی با توجه به ساختاری که برای آن ساخته از لحاظ کمی و کیفی می توانند راهنما و راهگشایی خوبی باشد برای روند انکشاف و سازندگی در بامیان و عرضه خدمات بهتر حکومتی، صحی، معارف، زیربنایی، امنیتی و ... برای شهروندان بامیان.
اما چالش هایی را نیز فرا راه خویش خواهند داشت که به صورت مختصر به چند مورد آن اشاره می گردد:
1- آزمایشی بودن سروی: این سروی مقدمتاً از بامیان آغاز شده و در صورت موفقیت در سایر ولایات نیز تطبیق می گردد. به عبارت دیگر اگر این سروی نتیجه ندهد از تطبیق آن در دیگر مناطق کشور صرف نظر می شود.
گرچند آزمایشی بودن سروی خوبی هایش را نیز دارد ولی به باور این قلم، از آن جهت چالش محسوب می گردد که نتایج به دست آمده از آن (در صورت ناکامی) تأثیرات زیان آور و منفی اش را بالای انکشاف و سازندگی بامیان وارد خواهند نمود.
از سوی دیگر آمار و ارقام تخمینی که از این سروی بدست می آیند با آنچه که واقعیت داشته باشند خلط شده و تصمیم گیرندگان و پالیسی سازان و سیاست گذاران را بیش از پیش سردرگم و سرگردان می نمایند و مردم محروم بامیان را محروم تر
2- غیر بومی بودن پرسشنامه: پرسشنامه ای که طرح شده است دارای عیوب و نواقصی تخنیکی و دستوری می باشند که می تواند مشکلاتی را برای مامورین جمع آوری کننده معلومات و فرد و خانواده مصاحبه شونده ایجاد نمایند ولی در برخی موارد سئوالات کاملاً سئوالات غیر بومی است که از بامیانی ها جواب درست و حتی تخمینی را نباید انتظار داشت. که نمونه آن نوع خانه هایی که مردم دارند، نوع مواد و مصالح ساختمانی که در ساختن خانه هایشان از آن کار گرفته اند، نوع فرش و مفروشاتی که از آنها در منازل شان استفاده می شوند، و تعداد مواشی که دارند و مقدار زمین های زراعتی که به جریب پرسیده شده است، حال آنکه در بامیان زمین های زراعتی نه بر اساس جریب بلکه با مقیاسهای "خانه ملکی یا خانه دفتری و تخم ریز" سنجیده می شود.
3- غیر مسلکی بودن کارکنان جمع آوری معلومات: با توجه به آزمایشی بودن و نو بودن این روند و میزان بالای بی سوادی در بامیان، افرادی که استخدام شده اند، ولو اگر دقت هم صورت گرفته باشد، هیچگونه تجربه ای در این کار ندارند و از همه مهمتر اینکه اینگونه کارها زمینه ی آموزشهای مختلفی را می طلبند که چگونه با مردم در سطوح مختلف از لحاظ اجتماعی، روانی و رفتاری برخورد نمایند. که این مهم در این مدت کم برای افرادی به تعداد 470 نفر میسور و ممکن نمی باشند.
با آنچه گفته شد بازهم نباید گزینه هایی دیگری را در دو سوی دستاورد های مثبت و خوب این روند و همچنان در منفی و چالش زای این روند فراموش شوند.
موفقیت این کار زمانی تضمین می شود که مسئولین حکومتی، نمایندگان مردم در شورای ولایتی، علمای دین و نخبگان و متنفذین محل در همکاری باهم این روند را از خود بدانند و در تحقق اهداف آن یاری رسانند.  

هیچ نظری موجود نیست: