دهلی نو، کشور نو و تجربه نو

در تاریخ ششم اکتوبر 2009 که برابر است به 13 میزان 1388 و در حوالی ساعت 6 صبح خودم را به میدان هوائی کابل رساندم ، تا به گفته همسفرانم از پرواز باز نمانم.
میدان هوائی بین المللی کابل نسبت به چهار سال پیش که سفری به هرات باستانی داشتم خیلی فرق کرده بود و از نظم و قابلیت های بیشتری برخوردار شده بود.
بعد از سپری نمودن راه ها و مراحلی که لازم است، ساعت ده و چند دقیقه بود که طیاره Air India میدان هوائی کابل را ترک و رهسپار دهلی ، مرکز حکومت بزرگ هندوستان شد و پس از یک ساعت و 45 دقیقه پرواز وارد دهلی شدیم و دقایقی نگذشته بود که حین خروج از میدان هوائی بین المللی دهلی ، یک مرد هندی با قد نسبتاً کوتاه و چهره سیاه (به سبک هندی) را مشاهده کردیم که کاغذی مقوائی شکل را به دست گرفته و و روی آن نام های من و دو همسفرم نوشته شده است.
همراه با همین مرد که در حقیقت از انیستیتیوت Manpower Research ، جائی که ما بناست مدت دو ماه تحت آموزش باشیم، آمده بود تا ما را به محل برساند.
پس از نزدیک به دو ونیم ساعت موتر سواری و تماشای مناظری از دهلی ساعت حدود چهارو نیم به وقت هندوستان که یک ساعت از وقت کابل پیش است به مرکز علمی و تحقیقی Institute Of Applied Manpower Reseach رسیدیم و در هنگام ورود متوجه شیدم که قبلاً همه چیز از نام ما در در ورودی گرفته تا اتاق ها و سایر همه و همه تنظیم شده است.
بلا فاصله پس از صرف چای و مقداری خوراکی یک حمام و استراحت و شب شد.