۲۶ شهریور، ۱۳۹۰

بامیان امن از نا امنی کشور در رنج است

مثل ما بامیانی ها همانند کسانی اند که سیگرت نمی کشند ولی در همسایگی و همجواری کسانی قرار دارند که اهل دود و سیگرت هستند و از دود و سیگرت دیگران رنج می برند و مبتلا به انواع و اقسام بیماریهای گوناگون می شوند.
در شرایط فعلی ولایت بامیان به صورت کلی ولایت امن است و مردم این ولایت در هر نقطه ای از این ولایت قرار دارند در صلح، آرامش و امنیت زندگی می کنند و در قسمت تأمین صلح و امنیت همکاری جدی و همه جانبه ی با مسئولین حکومتی و امنیتی نیز دارند ولی آنچه مایه نگرانی است همسایه ها و راههایی که به این ولایت منتهی می شوند می باشد.
این ابر سیاه نا امنی که بر آسمان دیگر نقاط کشور سایه افگنده بامیان را نیز متأثیر نموده است و دودی که در هلمند و قندهار و میدان از شعله های آتش مخالفان برخاسته گهگاهی آسمان بامیان را نیز مکدر می سازند و فضای بیم و هراس و وحشت می آفرینند.
مردم بامیان از دولت مرکزی و جامعه جهانی و قوت های داخلی و خارجی توقع دارند تا در قسمت تأمین امنیت راه های مواصلاتی منتهی به بامیان جدیت بیشتر به خرج دهند و نقاط آسیب پذیری مثل دره شکاری و دو آب میخ زرین را که از مناطق همجوار چون تاله و برفک تهدید می شوند را در طرق مختلف از جمله تحت فشار قرار دادن ولایات شان تأمین امنیت نمایند.
زیرا وقتی دولت در بخش انکشاف و سازندگی توجه نمی کنند ولی مردم بامیان این حق شهروندی را دارند تا مطابق میل و خواست شان زندگی نمایند و از امنیت و آرامش برخوردار باشند.